ای مخزن سر کردگار ادرکنی
ای هم تو نهان هم آشکار ادرکنی
بگزیده برای خویش هرکس یاری
ای در دو جهان مرا تو یار ادرکنی . . .
میلاد امام زمان بر شما مبارک
برخیز که حجت خدا می آید / رحمت زحریم کبریا می آید از گلشن عسگری گذر کن که سحر / بوی گل نرگس از فضا می آید صبحی دگر می آید ای شب زنده داران از قله های پر غبار روزگاران از بیکران سبز اقیانوس غیبت می آید او تا ساحل چشم انتظاران آید به گوش از آسمان اینست مهدی خیزد خروش از تشنگان اینست باران نیمه ی شعبان گل نرگس شکفت / چلچله از شادمانی شب نخفت آبشار یک لحظه آرام شد ، نریخت / تا که رازش با گل نرگس بگفت سرو حیران شد از آن فر و جلال / ماه فرو مانده در آن حسن جمال بگو با خستگان ، صبح سعادت سر زد از خاور مشام جان معطر می شود ار نکهت دلبر سحر بشگفت در دامان نرجس نوگل زهرا تبسم می کند منجی عالم بر رخ مادر خدایا عیدی ما را ظهور او عنایت کن که ما را جز ظهور او نباشد حاجتی دیگر بر منتظران این خبر خوش برسانید / کامشب شب قدر است همه قدر بدانید با نور نوشتند به پیشانی خورشید / ماهی که جهان منتظـرش بود درخشید سحر از دامن نرجس، برآمد نوگلى زیبا / گلى کز بوى دلجویش، جهان پیر شد برنا به صبح نیمه شعبان تجلّى کرد خورشیدى / که از نور جبینش شد، منوّر دیده زهرا بر منتظرین مژده بده منتظر آمد / از مهد بقا مهدى ثانى عشر آمد ای منتظران گنج نهان می آید / آرامش جان عاشقان می آید بر بام سحر طلایه داران ظهور / گفتند که صاحب الزمان می آید خداوندا رسان از ما سلامش / به گوش ما رسان یارب کلامش بسوز سینه ى مجروح زهرا / نما تعجیل در امر قیامش